Surrender

Surrender.

Kung mapapansin nyo yung mga last post ko. i talked about courage, hoping for a happy ending and overcoming ur weaknes.

Pero bakit ngaun surrender na agad??

kpag narinig natin ang salitang surrender pumapasok na agad sa isip natin ang mga katagang:

Talo

Weak

ayaw na

Hindi kaya

Adbot

Pero syempre naiisip din naman natin na hindi lang naman puro negative ang naipapahiwatig ng pag surrender.

May nabasa nga akong Status sa FB "kapag nag surrender ba ayaw na agad, d ba pwede nagpapahinga lang muna"

Share ko lang about yung homily last monday. sabi ni father " ang pag surrender ay d nangangahulugan na ayaw mo na at titigil k na. It is about taking the humility na hindi mo kaya ng mag isa, na hindi mo kaya na walang tulong ni God. Minsan naman ang pag surrender ay ang pagpapaubaya kay God sa mga gusto nyang mangyari sayo."

It is true na may mga pangyayari na hindi na natin kaya pero patuloy pa rin tayo.

Minsan akala natin kaya pa natin kaya hindi tayo sumusuko. pinipipilitan pa rin natin ang isang bagay na hindi naman talaga plano ni God para sayo.

Isang story nalang. hehe (d nawalan ng storya)

Sa MRT. May isang babae at lalake na hindi magkakilala ang nakakapit sa isang pole habang umaandar ang train. nakatingin ang lalake sa babae na ikinairita nito. nang dumating ang station kung saan bababa na ang lalaki,

sabi nya sa babae " bababa na ko dito."

."eh di bumaba ka" pasupladang sagot ng babae.

"pwede mo n ba bitawan ung pole? binili ko kasi to para pagsabitan ng curtain ko sa shower." sabi ng lalake.

..........

Tulad ng babae akala natin nakakapit tayo sa isang bagay o reason para masabing hindi tayo tutumba habang umaandar ang train.

may mga pinanghahawakan tayo na hindi naman pala tayo dapat doon nakakapit.

pride. fear. confussion.

ito ang kadalasan na pumipigil para hindi tayo sumuko at ipaubaya kay God ang mga hindi na natin kaya.

pero kung bibitawan natin ang ating pride at aminin sa ating sarili na hindi na natin kaya at ipaubaya kay God ang ating buhay. Nkasisigurado ako na may mas maganda syang magagawa para sa atin.

" For I know the plans I have for you,” declares the LORD, “plans to prosper you and not to harm you, plans to give you hope and a future. - Jeremiah 29:11

alisin natin ang pride at palitan ito ng obedience.

Alisin natin ang fear at palitan ito ng trust.

Alisin natin ang confussion at palitan ito ng faith na ang lahat ng plano ni God para sayo ay para sa ikabubuti mo.

Surrender your life to God

"Surrendered people are the ones God's uses"

GOD BLESS!

:)

Happy Ending

Narinig nyo na ba ang kasabihan na "Sa fairy tale lang may happy ending."

Sa mga fairy tale kalimitan ang mga bidang babae ay inaapi sa simula tapos sa bandang huli nahahanap nila ang mga "Prince Charming" nila at sasabihin ng narator na "and they live happily ever after".

Siguro marami sa atin ang nakakaranas ng sobrang problema parang na parang aping-api na tyo at nakakaranas ng pangungutya ng mga kontrabida sa ating buhay at pakiramdam natin ay bakit hinahayaan tyo ni God na mangyari sa atin ang ganun.

Pero hindi ba natin naiisip na part palang yun ng fairy tale natin na inaapi yung bida?

at kaya ba nangyayari sa atin yung mga ganung bagay ay yun ang magiging daan para dumating si Prince Charming (o ang Princess para sa atin mga bros. hehe) at sabihin ng narator na "and they lived ever after".

Parang "cause and effect" in a different way. Kapag may nangyari sayo na hindi maganda, ay may mangyayari na napakaganda dahil sa pangyayaring yun.

Share ko lng po yung story na nabasa ko.

May magkaibigan na isang Hari at isang Mangangaso(Hunter nlng para maigsi itype hehe). Ang magkaibigan na to ay every weekend ay magkasama lagi na nangangaso sa gubat.

Ang Hunter na to ay laging positive mag isip. kahit anung mangyari sa buhay nya masama man o mabuti ang lagi nyang sagot "this is good".

Nung dumating ang weekend ulet ay nagyaya ang Hari na sila ay mangaso ulit sa gubat.

"tara na!" sabi ng Hari "mangaso na tyo. Ihanda mo na ang gagamitin nating baril"

"Ok po. this is good!" sabi ng Hunter "magla-log-out lng ako sa faceboook saglit."

Sa sobrang pagmamadali nya at kakaisip kung anung status ang ipopost nya eh nagkamali sya sa pagsesetup ng baril ng Hari.

Nung time na papaputukin na ng Hari ang kanyang baril, nagmalfunction ito at aksidenteng pumutok sa hawakan (hindi ko na explain kung panung pumutok yung hawakan hindi ko rin alam eh. hehe) at dahil dun nauwi sa pagkaputol ng hinlalaki ng Hari.

Nakita ito ng Hunter at sinabing "this is good"

"Anung This is good ka pa jan" sabi ng Hari "naputol na ang daliri ko this is good pa?"

Sa sobrang galit ng Hari, pagkauwi ay tinawag nya ang mga alagad nya at ipinakulong ang Hunter.(yan kasi)

Lumipas ang ilang weekend at nakakulong pa rin ang Hunter, mag isa nlng pumupunta ng gubat ang hari para mangaso.

Isang araw sa pangangaso ng Hari sa gubat, may napuntahan sya sa isang bahagi ng gubat ng isang tribo ng mga CANNIBALS. Nahuli sya ng mga cannibals at dinala sa kanilang tribo.

Nang nasa tribo na. Habang sya ay inihahanda na para lutuin ay napansin ng kanilang lider na kulang sya ng hinlalaki. Dahil may pamahiin(o nabasa nila sa Fan page ng kanilang tribo) ay malas daw kapag kumain sila ng hindi kumpleto ang bahagi ng katawan.

Kaya't agad pinakawalan ang Hari at dali dali syang umuwi sa kanilang kastilyo. pagkauwi ay hinanap nya agad ang kaibigang Hunter sa kulungan at kanyang kinausap at kinuwento ang nangyari.

"alam mo bang muntik na ko kainin ng mga cannibals? " kwento ng hari. "pero dahil sa putol ang aking hinlalaki ay pinakawalan nila ako. Salamat sa pagkaputol nito nung nagkamali ka. Dahil jan patawad kung pinakulong kita."

"ok lng. That is good" sabi ng Hunter.

"good pa rin?? pinakulong na nga kita good pa rin??"

" eh kasi kung hindi mo ko pinakulong baka kasama mo ko nung araw na makuha ka ng mga cannibals at ako yung makakain"

............

Sa story na to. parehong may nangyari na hindi maganda sa knila.

At dahil sa hindi magandang pangyayari na yun, bandang huli ay yun pa yung naging dahilan para may mangyaring maganda sa knila.

pareho silang nakatakas sa kaldero ng mga cannibals.

kadalasan may nangyayari sa ating buhay na hindi maganda.

May nangyayari sa atin na mga aksidente o mga pagsubok na akala natin ay aping api na tyo.

Minsan nasisisi pa natin ang Dyos na kung bakit nangyayayari sa atin to at kakantahin ang "natutulog ba ang Diyos"

Kung iisipin natin baka part lang ang mga problema natin para may mangyari sa atin na napakaganda.

Kaya ka iniwan ng bf o gf mo ay baka may dadating na para sayo talaga.

Kaya ka natanggal sa trabaho dahil sa redundancy ay para makapag-apply ka sa ibang kumpanya na may mas mataas nasahod.

O kaya ka di makalog-in sa facebook dahil para makapagtrabaho k naman ng maayos. hehe

share ko lng ulet about sa akin.

Kung hindi ako naaksidente nun sa motor ay hindi ako mapapapayag na sumali sa SFC.

at kung hindi ako sumali sa SFC ay malamang sa malamang ay gahaman pa rin ako sa alak ngaun. hehehe

God saw all that he had made, and it was very good. -Genesis 1:31

Kapag binasa natin ang Genesis, mapapansin natin na sa bawat ginawa Nya sinasabi nya lagi na "it was good". meaning tapos na nya gawin.

Siguro ay hindi pa tapos si God sa atin at patuloy pa nya tayo mino-mold, inaayos, at mas lalong pinapaganda.

Parang bakal na pinapanday,dinadarang sa apoy at magiging isang excalibur.

kaya Nya siguro tayo binibigyan ng ganung trials ay para maprepare tyo sa ibibigay nya na napakaganda para sa atin...

He has made all things good in their time -Ecclesiastes 3:11

:)

tnx nd GOD BLESS.

Move into your courage zone

Unang una. hindi ko alam kung akma ba yung title ko sa doc na to hehehe.

Naisip ko lang gumawa ng doc na to dahil nainspire ako sa talk ni kuya ike nung nakaraang GMT natin. :)

God will use us if we say YES.

Tinamaan talaga ako sa statement na to. pero tanong ko sa sarili ko, bakit minsan hindi ako agad nag say YES sa Kanya.

Siguro ay kulang ako sa courage o natatakot pa ko kapag nag say yes ako.

Short info about myself. "I DONT LIKE RESPONSIBILITIES."

Tamad ako maghugas ng pinggan.

Tamad ako maglinis.

Nung nagaaral pa ko ayoko maging lider ng grup sa reporting.

Natatakot ako na ako ang pagbabalingan kapag may nagawa mali.

Natatakot ako baka isipin nila nagbibidabidahan ako.

at higit sa lahat, AYOKO NG MAY GINAGAWA AKO hehehehehe.

Pero nabago ang lahat ng nasali ako dito sa SFC. Ang dami nila na nila inassign sakin. ang dami na nilang pinagawa sakin. (hindi po ako nagrereklamo huh hehehe)

Nagabago ang lahat when i say YES.

May nagbago nung nag say YES ako para sumali sa SFC.

May nagbago nung nag say YES ako para maging facilitator.

may nagbago nung nag say yes ako para maging music min head.

may nagbago nung nagsay yes ako para mag Team head/ hh head.

Although may konting nagbago pero atleast nagbago hehehe.

Pero bakit minsan hindi pa rin agad ako sumasagot ng yes sa Kanya.

Siguro ay kulang pa ko sa courage.

Iniisip ko na hindi pa ako nag grow spiritually(sa height konti lang).

Let me tell you a story ulet about this elephant. :) (english! hehe)

Isang araw pagkatapos ng isang palabas sa circus. nakita lng ng lalaki na tinali ng trainor ang elepante sa isang paa gamit lamang ang isang manipis na lubid sa kahoy na naktusok lamang sa lupa.(explain na explain ba?)

Natakot ang lalaking nakakita at baka makatakas ang napakalaking elepante sa ganung pagkakatali lang. dahil baka sa sobrang laki at lakas nito ay isang hilahan lng y baka mapigtal na at tuluyang makawala ang elepante.

kaya nagmamadaling tinanong nya ang trainor. "Brad bakit ganyan nyo lang itali ang alaga nyo baka makatakas yan."

"pakialamero ka!" sabi ng trainor. (joke lang hindi nya talaga sinabi to).

"Ganito kasi yan" sabi ng trainor.(totoo na to) "nung bata palang ang elepanteng yan eh tinatali na namin sya sa taling nakikita mo ngaun. Syempre bata plng sya, hindi sya mkakatakas jan. kaya tumatak sa isip nya hanggang paglaki nya na hindi sya makakatakas sa ganyang pagkakatali."

"aaaah ok" sabi ng lalaki.

.........

marahil gaya ng elepante. may nakasanayan ako.

Nakasanayan ko kasi na wala akong ginagawa.

Nakasanayan ko na may gagawa naman nyan para sakin.

Nakasanayan ko ang pagiging tamad.

Tulad ng elepante, nasanay tyo sa mga dati nating gawain

Nasanay tayo sa mga kanya kanya nating mga dahilan.

Nasanay tyo sa tali (mga bisyo o maling gawain) na nagsisilbing dahilan para makaramdam tyo ng unworthiness para hindi makapag served.

akala natin hanggang dun nlng tyo.

hindi ako pwede jan dahil ganito ako.

hindi ako bagay sa ganyang service dahil ganito ako.

nakatali tayo sa akala natin hindi natin kayang pakawalan ang ating mga sarili.

Pero dahil nasa SFC na tyo.

Meron tyong mga household meetings, mga teachings, 1 to 1's, conferences at kung anu anu pang assembly na nakakatulong para tayo ay mag grow spiritually.

salamat sa mga teachings at assmbly na ganito dahil alam natin sa ating mga sarili na marami na tyo natutunan.

Pero bakit sa kabila nito takot parin ako mag take ng responsibility.

Siguro ay gaya ng elepante, sa kabila ng inilaki nya eh nasa isip nya na hindi nya magagawang tumakas.

marahil nasa isip lang natin na hindi natin magagawa ng maayos dahil hindi pa tayo tuluyang nakakatakas sa mga hindrances natin gaya ng bisyo at feeling unworthiness.

siguro nga ay naiisip lang natin na hindi natin kaya.

dahil jan meron pa akong isang kwento.

May isang babae na malapit nang mamatay ang humiling sa kanyang asawa sa huling pagkakataon.

"Mahal" sabi ng babae. "ipangako mo sakin na hinding hindi k na mag aasawa pagkamatay ko. dahil pag nag asawa ka. dadalawin kita sa oras ng magdecide ka magpakasal ulet."

"oo pangako" sagot ng asawa.

Then later on namatay ang babae. :(

Nung unang dalawang taon nagawa nang lalaki na tumupad sa pangako. pero d nagtagal eh nakakilala sya nang isang babae. d nagtagal ay nainlab sya dito, niligawan, naging mag on at di nagtagal ay nagdecide magpakasal.

Nung gabi pagkatapos nya mag propose ay dinalaw sya ng multo ng dating asawa.

Ipinaalala ng dating asawa ang pangako at kasabay nun ay sinabi rin kung anu ang mga iniregalo nya sa bagong mpapang asawa, kung saan sila nagpupunta, at iba pang detalye sa Fiancee nya.

nung sumunod na gabi ay dinalaw nanaman sya ng multo at sinabi kung saan sila nagpupunta ng Fiancee nya pati na rin ang mga niregalo nya nung araw na yun.

ganun din ang nangyari sa mga sumunod na gabi.

Isang araw sa sobrang takot nya ay kumausap na sya ng isang pari para isanguni(ayos noh? hehe) ang nangyayaring pagdalaw sa kanya.

"father, anu po ang gagawin ko" sabi ng lalaki "gabi gabi na po ako dinadalaw ng dati kong asawa at alam nya lahat ng ginagwa namin ng mapapang asawa ko sa araw na yun, pati na rin ang inireregalo ko sa kanya"

"Ganito ang gawin mo." sabi ng pari "dumukot ka ng isang dakot na bigas mamayang gabi at sa oras na dalawin ka ulit itago mo sa likod ang isang dakot mong bigas at isipin na ibibgay mo ito sa Fiancee mo" paliwanag ng pari. " pagkatapos ay tanungin mo ang multo kung ilang butil ng bigas ang nasa kamay mo. kapag hindi nya nasagot isa lamang syang kathang isip mo. pagkatapos ay ipagdasal mo ang iyong dating asawa"

"salamat po Father"

Kinagabihan, ginawa nya ang payo ng pari d nagtagal ay dinalaw na sya ng multo.

"alam ko kungsan ka pumunta kanina at alam ko rin na pumunta ka sa isang pari. at alam ko rin na ibibigay mo ang hawak mo na yan sa mapapangasawa mo" sabi ng multo

"kung talagang alam mo lahat ng ginagawa ko. Ilang butil ng bigas ang nasa kamay ko na ibibigay ko sa mapapangasawa ko?"

nung gabi ring yon ay nawala ang multo.

........

gaya ng istoryang to marahil nga ay nasa isip lang din natin ang takot.

nakagawa tyo sa isip natin ng isang multo para matakot

nasa isip lng natin ang feeling ng unworthiness.

nasa isip lng natin na hindi natin kaya.

Nakagawa tyo ng multo sa isip natin na kapag lumabas tayo sa comfort zone natin ay wala naman din tayo magagawa.

Nasanay na tyo sa ating comfort zone.

Wag tayo mag focus sa hindi natin kayang gawin. mag focus tayo sa kung ano ang kaya nating gawin. manghihina tayo pag inisip nating hindi natin kaya, pero napansin nyo ba na mas lumalakas loob natin pag sinabi nating KAYA KO TO!

God is saying "“Don’t be afraid. I am filling your heart with courage. I will be with you. I will never forsake you.”

Move into your courage zone.

hope this wil help.

tnx nd GOD BLESS.

:)

:)

para mapabilis ang sharing sa at meeting after CLP. naisip ko na dito nlng ako mag kwento. hehehe.

Umpisahan ko sa kwentong naishare sakin nung nakaraan.

Isang araw may isang lalaki na walang trabaho ang nag apply bilang janitor sa isang kumpanya. at ilang sandali pa ay sinabi ng HR...

"your hired, kailangan ko lng ng email mo para dun ipadala ang fifill-up-an mo ng iyong kontrata at iba mo pang details."

"sori po Ma'am wala po kasi akong email, hindi rin po ako marunong gumamit ng computer" sabi ng lalaki

"then I'm sori din,kung wala kang email that means yuo dont exist. someone who dont exist ay d nakakakuha ng trabaho." sabi ng HR

Then lumabas na ng kwarto ang lalaki na punong puno ng panghihinayang.

Naisip nya ang anak na naghihintay sa bahay. magugutom ang anak nya sa mga susunod na araw kapag wala syang makukuhang trabaho. Meron lang syang P300 at yun nlng ang natitirang pera nya kaya nagdecide sya na kailangan may gawin sya.

Pumunta sya ng palengke at bumili ng isang kahon na kamatis. pagkatapos ay inilako nya ito sa bahay- bahay. makalipas ang ilang oras nabenta nya lahat at dumoble ang kanyang pera ng P600.

Inulit nya ang ganitong gawain ng tatlo pang beses sa loob ng araw na yon. matapos ang araw na yon nakapag uwi sya ng P2400 nang araw ding yon.

"PWEEEEDEE!!!" sabi nya "makakasurvive kami sa ganito!"

Then the next day gumawa sya ng kariton.

after a year bumili sya ng truckthen a couple of years later meron na syang isang kumpanya na nagdedeliver at nag susupply ng mga kamatis sa mga palengke at supermarket.

Then at that time, may lumapit sa kanya na kaibigan na nagbebenta ng life insurance.

habang nagfifill-up ng form ng insurance. hiningan sya ng email address nito.

"wala akong email eh" sabi nya.

"WAAAW! wala kang email?? and yet naging ganito ka ka successful. can you imagine kapag nagkaroon k pa ng email nuon pa!"

Then napaisip ang lalaki at sabay napangiti "malamang Janitor ako ngaun"

......

ang kawalan ba ng eamil ang naging weakness nya?

ang kawalan ba ng email ang naging handicap nya?

ang kawalan b ng email ang pumigil sa kanya para hindi na magtrabaho?

nang dahil sa wala syang email nareject sya. at ang rejection na yun ay nagsilbing redirection.

Eh ano ngaun kung wala akong email? katapusan n b ng mundo?

eh ano kung wala akong alam? hindi na ba ako pwede mag share sa sharing?

eh anu kung wala akong pera? hindi na ba ako pwede mag share sa mas nangangailangan?

eh anu ngaun kung hindi ako makalakad? hindi n b ako pwdeng mag serve?

eh anu ngaun kung hindi ako marunong magsalita sa harap? Hindi na ba ako pwede maging speaker?

dont be too hard on yourself. Marami k pang pwedeng ibang gawin. magugulat k nlng kung ang weakness mo na hinaharap ngaun ay nagsisilbing strenght ng iba.

Here is another story.

may magkaibigan na jose at wally. ang trabaho ng dalawang bata ay magigib ng tubig at irasyon sa bahay bahay.

isang araw nagkabutas ang timba ni jose. bago pa sya makarating sa rarasyonan nya ng tubig kalahati nlng ang laman ng timba nya dahil tumutulo ito sa kanyang dinaraanan. wala syang pera pambili ng bagong timba kaya ginamit p rin nya ito sa mga sumunod na araw.

at dahil butas nga ang timba. kailangan doblehin nya ang pabalik balik sa kuhaan ng tubig. kung si wally ay nakaka 10 balik lang, si jose ay

nakaka 20.

isang araw napansin ni wally na masaya pa rin si jose sa kabila ng sobrang hirap ng pabalik balik.

"bakit masaya k pa? butas na nga ang timba mo wala ka pang pambili tatawa tawa k p jan."

"tignan mo yung dinadaanan ko. anung nakikita mo?" sabi ni jose

then nakita ni wally na may nakahilera na magagandang bulaklak sa gilid ng dinaraanan ni jose.

"nagtanim ako ng binhi( ang lalim noh) sa daan.at dahil alam kong butas ang timba ko nadidiligan ko sila habang dumaraan ako. mamaya pipitasin ko na sila at ibebenta ko para mag dagdag income. :)"

......

bakt masaya si jose?

dahil nakahanap sya ng paraan para magamit ung weakness nya.

nagamit nya ang weakness nya para may pagkuhaan ng dagdag income.

siguro marami ka rin weakness. pero ginagamit mo ba ang weakness mo para iangat ang sarili mo o mas lalo pang hamakin ang sarili mo?

marahil marami silang nasasabing mali syo sayo. pero ginagamit mo ba yun para mas lalong icorrect ang sarili mo o sabihin mo sa sarili mo na " oo nga noh? ganun siguro talaga ako."

share ko lng din yung sabi ni Bro Bo.

there are two kinds of guilt.

Demonizing Guilt

Detoxifying Guilt

The first guilt demonizes you. When you sin, demonizing guilt says, “You’re bad. There’s nothing good in you.”

The second guilt detoxifies you. It separates the sin from the sinner. When you sin, detoxifying guilt says, “This isn’t you. You’re better than this. Stand up. Move on!”

Demonizing guilt depresses you. It pushes you to sin even more. It’s the guilt of the addict.

Detoxifying guilt lifts you up. It pushes you to become who you really are.

My grace is sufficient for you, for my power is made perfect in weakness. (2 Corinthians 12:9)

Lord, thank you that my problems are growth opportunities. I believe that all things will work for good to those who love You. I believe that what was intended for my harm, you will transform and turn it into my good.

GOD BLESS.